Sta op en ga
‘Ik kan niet meer schrijven’ typ ik in de zoekbalk van mijn browser. Mijn ogen schieten over het scherm op zoek naar herkenning en troostende antwoorden. Ik lees het verhaal van een blogger die haar frustraties uit over haar verzameling schrijfsels waarvan ze er geen een heeft afgeschreven. Ik slaak een zucht van herkenning en scrol verder. Iemand geeft advies: ‘Nooit naar een leeg scherm staren.’ ‘Schrijf iets. Een gedachte. Woorden die in je opkomen’. Ik krimp ineen van het idee om de witruimten in mijn vele richtingloze verhalen op te vullen. Met wat? vraag ik me af.
Mijn vingers bladeren door een aantal schrijfsels op mijn iPad. Dan staar ik naar de titel van een document die ik de laatste dagen koste wat het kost vermijd door lange wandelingen te maken en boeken te lezen. ‘Schaamte’. Het is een verhaal dat ik twee weken geleden vanuit mijn eigen pijn ben gaan schrijven. Ik kijk er liever niet naar, want door een paar zinnen die niet lekker lopen met hier en daar een aantekening, is mijn enthousiasme om anderen te bemoedigen gereduceerd naar een schrijfopdracht waar ik als een berg tegenop zie.
Ik denk aan een anekdote. Ik zoek naar woorden die me inspireren een zin te schrijven. Met een pen schrijf ik op wat er door me heengaat. Verspilde kansen. Perfectionisme. Faalangst. Mijn hoofd tolt van de ideeën die ik door de chaos in mijn brein niet kan ordenen en alles lijkt in slow motion te gaan. Het voelt alsof iemand me in een wurggreep houdt, en hoe hard ik ook vecht, het lukt niet mezelf los te wrikken en ik krijg geen lucht. Er komt niets van dat blogartikel terecht. Ik leun achterover en staar naar een Engelstalige tekst op een bord dat voor me op mijn bureau staat.
Vertaald: Sta op, neem uw ligmat op en ga lopen. (Johannes 5:8, HSV-vertaling)
Het is een liefdevolle opdracht van Jezus aan een man die Hij een moment ervoor genas. Bemoedigende woorden die me herinneren aan de Rots die Jezus is en Zijn liefde die ons staande houdt. Deze liefde heeft Jezus voor ons allemaal, en Hij geeft het ook als we er niet om vragen. Jezus draagt ons op geen dag te verspillen; met geloof en vertrouwen in God vooruit te kijken, te vechten tegen angsten en verleidingen door van God te houden - met alles wat een ieder van ons heeft - en de talenten die God aan ons heeft gegeven te gebruiken. En wanneer Jezus ons iets beveelt, dan geeft Hij ons ook de kracht om het te doen. Ik open mijn Bijbel-app en sleep mijn wijsvinger over een tekst en tik op ‘kopiëren’ en daarna op ‘plak’:
‘Alle dingen kan ik aan door Christus, Die mij kracht geeft.’ Filippenzen 4:13 HSV
Ik kijk weer naar de tekst op het bord. De sierlijke letters boven het vers schreef ik een paar jaar geleden nadat Jezus me weer uit een diep dal had getrokken toen ik door een depressie en angsten geen uitweg meer zag. Elke letter, en alle letters erna, schreef ik met een dankbaar hart, wetende dat ik nooit perfect zal zijn en het niet hoef te proberen, omdat ik een Verlosser heb die wel perfect is, en Hij zal het voor me doen.
Gods liefde. Hoe leg ik Zijn wonderwerken uit? Welk woord schrijf ik als eerste op?
Volgens mij heb ik al een begin gemaakt.
